Na een goede nacht (subjectief, door sommigen beoordeeld met een 8 maar door anderen een 4) in de gloednieuwe nightjet tussen Amsterdam en Wörgl, begonnen we met de laatste voorbereidingen. Het controleren van de spullen en verdelen van het lunchbeleg deden we op het station, in een wachtruimte die ervoor gemaakt leek.
Start van de tocht
Vol goede moed zijn we gestart met de eerste wandeldag! In de mist en regen weliswaar, maar dat deed de lunch alleen maar lekkerder smaken. Onze benen moesten even wennen aan het stijgen, zeker met de glibberige, rotsige ondergrond. Doorweekt kwamen we aan bij de eerste hut, maar gelukkig was deze uitgerust met een droogruimte en warme douches! Bijzondere ervaring: we moesten onze lakenzakken een halve minuut in de magnetron doen tegen de bedwantsen. Misschien heeft het geholpen, want geen wants gezien! (gelukkig)
De ruige punten van de Wilder Kaiser en de laaghangende mist maken het gebied onheilspellend. Ook deze dag is er veel regen, en we zijn erg blij als we bij de hut aankomen. Deze hut hebben we helemaal voor onszelf. We stoken het haardvuur flink warm, een van de groepsleden geeft ons een salsaworkshop in de keuken. En (dit is tekenend voor de hele reis): er worden heel veel spelletjes gespeeld.
Genieten van het weer
In de ochtend worden we getrakteerd op een heerlijk zonnetje tijdens het ontbijt, en nu pas zien we echt goed in wat voor prachtig gebied we terecht zijn gekomen. Het is ongelooflijk groen en we kunnen ver kijken. De temperatuur is aangenaam en het vakantiegevoel nu écht begonnen. Met een zonnetje smaken de Weissbiertjes in de hut ook een stuk beter.
We leren elkaar steeds beter kennen, onderweg worden er liedjes gezongen en spreekwoorden uitgewisseld (?). En ook niet onbelangrijk: veel lekkere snacks uitgedeeld. De motivatiedropjes helpen ons over spannende richeltjes en steile afdalingen.
Op de rustdag kunnen de voetjes de lucht in, terwijl anderen ervoor kiezen juist een uitdagende wandeling te maken. Voor ieder wat wils dus!
Tijdens de laatste dagen stijgen we niet alleen qua hoogtemeters, maar ook qua temperatuur. Dat betekent: smeren, je pet koelen in de beek, heel veel water drinken en stiekem ook wel blij zijn als je aankomt bij de hut. Bij de laatste hut slapen we twee nachten, en worden we verwend met een prachtige zonsondergang!
Afscheid van de Wilder Kaiser
Helaas is het alweer tijd om af te dalen, het laatste Oostenrijkse ontbijtje en later: Grüner Tee mit Sachertorte. We knuffelen de Wilder Kaiser gedag en beginnen de wandeling. Eenmaal in het dal hebben we nog een paar uur voordat de bus vertrekt. Samen bouwen we een dam in een (ijskoud) bergbeekje, en creëren we onze eigen wildwaterbaan.
Afgekoeld, schoon en voldaan beginnen we aan de terugweg. Bedankt, Wilder Kaiser voor deze prachtige wandelweek! En dankjewel, lieve springgroep voor het goede gezelschap.
